Gesprek Johan Mees over een nieuw paadje.

Excuses voor de verlate blog. Ik was van plan hem te schrijven maar heb het steeds zitten uitstellen, totdat Tanja me er terecht op wees dat het ondertussen al niet meer "morgen" (vrijdag dus, toen zou ik de blog schrijven) was.

Goed, donderdag was dus het gesprek bij Johan Mees. Ik heb in de ochtend mezelf zitten voorbereiden, en me daarbij voornamelijk gericht op het nieuwe pad wat er moest komen. Ik heb gekeken naar wat voor een pad het zou moeten worden (halfverhard), hoe dat het zou moeten lopen, of het slootjes moest hebben aan de zijkanten en wie dat er gebruik van moesten kunnen maken.
Toen ik klaar was met mijn voorbereiding ben ik met Lin nog even in de stad gaan zitten om bij te praten (tenslotte hadden we elkaar al anderhalve dag niet gezien, echt heel lang haha).
Een kwartier voor aanvang zijn we naar het gemeentehuis gegaan, en daar zijn we met Johan aan een tafeltje gaan zitten met een kopje thee. Tanja was iets verlaat, maar al gauw was zij er ook.

Johan begon met te vragen hoe onze stages verliepen, en Lin en ik hebben vertelt over hoe het onderzoek vorderde en wat de voorlopige conclusies waren (in mijn geval: dat "het picknickplekje" een slechte plek is voor een picknickplaats omdat de dieren daar vaak zijn, en dat ik merk dat de Geuzen meer lopen dan de paarden maar meer scharrelend dan de paarden. Die lopen namelijk echt van de ene plaats naar de andere, terwijl de geuzen heel langzaam, al grazend voortbewegen meestal).

Daarna heeft Johan een korte inleiding gegeven, en ik zat te wachten op een moment waarop ik "aan de beurt" zou komen om mijn zegje te doen. Echter bleek al gauw dat dat niet het geval zou zijn, en dat ik mijn ideeën zo het gesprek ik moest gooien ergens.

Mijn mooi uitgewerkte paadjes bleken te duur te zijn (omdat ik ze wou laten half-verharden), maar misschien zou het op termijn wel leuk zijn. Mijn reden dat ik de paadjes half-verhard wou hebben was dat het gebied grotendeels uit klei bestaat. Dat betekend dat, wanneer het glad is, je alle kanten op glijdt, en wanneer het droog is is de grond erg hard en onregelmatig.
Dat was opzich wel een goede redenatie, maar op dit moment simpelweg te duur.

Er kwam uit het gesprek dat we het nieuwe paadje ongeveer anderhalve meter breed zouden maken, maar het zou wel op ongeveer dezelfde plaats komen als de huidige Kerkhoekweg. Alleen dan niet zo recht, maar een beetje leuk slingerend. De sloten zouden ook worden aangepast. In plaats van het pad aan twee kanten te omsloten, komt er afwisselend een sloot aan de linkerkant en rechterkant van het pad. Dit bevorderd ten eerste het feit dat de dieren weg kunnen wanneer mensen over het pad aankomen, en ten tweede geeft het een vrijer gevoel aan mensen die er lopen. Ze zullen gemakkelijker het pad af gaan wanneer er aan 1 kant van het pad geen sloot zit.
De diezemonding is namelijk een gebied met struinnatuur, en we willen mensen aanmoedigen om van de paden af te gaan.

Verder komen er, waar nu de wildroosters liggen, klaphekjes midden op de weg (tenminste, midden op wat nu de weg is). Aan weerszijden worden deze aangesloten op het huidige prikkeldraad. Ook komt er aan de Engelse dijk nog een tweede landbowhek, zodat FREE gemakkelijker het distelgebied in kan wanneer dit nodig zou zijn (ivm bijvoorbeeld een dood dier wat moet worden opgehaald).

Op een gegeven moment draaide het gesprek richting een toekomstvisie van de Diezemonding, en dat er ooit wel stukken bij moesten worden getrokken. Tanja haakte hier handig op in, en gaf aan dat het mooi zou zijn als we een stuk weide aan de overkant van het deel van de Kerkhoekweg dat blijft liggen er bij konden hebben (zie plaatje).
Dan konden we daar mooi gelijk de wildroosters kwijt die de weg uit moeten bij het gedeelte van de kerkhoekweg wat weg moet. Johan vond het eerst niet zo'n goed plan, maar na enige overtuiging zei hij dat het wel mooi zou zijn als we zoiets konden doen, en dan voor December klaar konden hebben. Stel je voor, dan zouden we eind December al een extra stuk grond erbij hebben!!

Daar kwam het gesprek mee tot zijn einde, want Johan moest door naar zijn volgende afspraak.

Tanja, Linda en ik hebben nog even nagepraat bij de La Place onderin de V&D, met een heerlijke chocomel met slagroom! We waren allemaal erg tevreden over het verloop van het gesprek, en de doelen die we behaald hadden (nieuw pad, nieuwe hekken, waarschijnlijk een extra stuk gebied).




Vrijdag heb ik nog achter de Geuzen aangelopen. Linda was s'middags gekomen omdat die eerst nog naar het HAS moest, en we hebben samen de middag afgemaakt. De Geuzen hebben bijna de hele dag bij de braamstruiken gestaan, en zijn daarna richting het distelveld gegaan. Gelukkig was dat aan het einde van de dag, en hoefde Lin en ik niet lekgeprikt te worden.




Ohja, Johan Mees had een nieuwere versie van een overzichtskaart van het gebied, en die zou hij doorsturen naar ons. Daar staan alle poeletjes en dergelijke op, zoals de situatie afgelopen Februari was. Ik hoop dat we die kaart gauw krijgen, dat zou super zijn!

Nou dat was hem weer, tot maandag!